Ոչ ոք ապագայի լավ հեռանկար չունի․ Ֆրանսահայը՝ Փարիզի ահաբեկչությունից հետո սպասելիքների մասին
Ֆրանսիայում տեղի ունեցող ահաբեկչությունները, բնականաբար, ոչ մի կապ չունեն հայ համայնքի հետ, դրանք Ֆրանսիայի հասարակությանն ուղղված Միջին Արևելքի գործողություններ են։ Tert.am-ի հետ զրույցում, խոսելով նոյեմբերի 13-ին Փարիզում տեղի ունեցած ահաբեկչությունից հետո Ֆրանսիայում կատարվածի մասին, ասաց Նիցցայի Համահայկական դաշինք միության անդամ, ֆրանսահայ Նուբար Սերոբյանը:
«Այստեղ ամեն մարդ գիտի, որ ահաբեկչական խմբավորումների գործողությունները նաև պետք է շատանան, քանի որ Միջին Արևելքում ահաբեկչական կազմակերպությունները հողեր են կորցնում․ Ֆրանսիայից գնացողները՝ փախստականները, նորից պետք է փորձեն վերադառնալ Ֆրանսիա և շարունակել ահաբեկչությունը՝ Եվրոպայի, մասնավորապես, Ֆրանսիայի հողի վրա: Եվ սա գիտակցում է ոչ միայն հասարակությունը, այլ նաև քաղաքական գործիչները և նաև վերլուծաբաններ են գիտակցում»,- ասաց Նուբար Սերոբյանը:
Հիշեցնենք, որ անցած տարի նոյեմբերի 13-ի երեկոյան Փարիզում ահաբեկչությունների շարք էր տեղի ունեցել: Ահաբեկիչները երեք պայթյուն էին իրականացրել «Stade de France» մարզադաշտի մոտ, ինչպես նաև կրակոցներ արձակել ռեստորանում և պատանդներ վերցրել «Bataclan» համերգասրահում ռոք համերգի ժամանակ:
Ֆրանսիայում շարունակվող ահաբեկչական գործողություններից մեկն էլ այս տարի հուլիսի 14-ին Նիցցա քաղաքի առափնյա Պրոմենադ դեզ Անգլե բուլվարում Բաստիլի գրավման օրվան նվիրված հրավառությունից հետո տեղի ունեցած ահաբեկչությունն էր: Նուբար Սերոբյանը Նիցցա քաղաքի բնակիչ է:
Նրա խոսքով՝ ոչ ոք ապագայի լավ հեռանկար չունի, և դա է պատճառը, որ այսօր Ֆրանսիայում սպասվող նախագահական ընտրարշավում նախագահի թեկնածուներն իրենց ծրագրում առաջնային տեղը տալիս են ահաբեկչության դեմ պայքարին:
Ըստ Նուբար Սերոբյանի՝ ֆրանսիական իշխանությունների առջև այս առումով այլ մարտահրավերներ էլ կան․ նրանք ահաբեկչության դեմ պայքարին զուգահեռ պետք է մտածեն նաև մարդու իրավունքները չխախտելու մասին: «Սա շատ բարդ գործընթաց է, չնայած հիմա փախստականների, նոր եկողների համար դեպի Ֆրանսիա եկող ճանապարհը բավականին փակ է, դժվար է արդեն քաղաքական ապաստան տալն այստեղ»,- ասաց նա՝ նշելով, որ Ֆրանսիան առավել բարդ խնդրի առջև կկանգնի հատկապես Ֆրանսիայում ծնված և Միջին Արևելք գնացած ու վերադարձող փախստականներին ընդունելու ժամանակ:
Դիտարկմանը, թե շատերը համարում են, որ Ֆրանսիայում վերջին տարիներին տեղի ունեցող ահաբեկչությունները տեղի իշխանությունների վարած քաղաքականության պատճառով են, Նուբար Սերոբյանը պատասխանեց. «Այստեղ խնդիրն այն է, թե որ կողմից է իրողությունը դիտարկվում։ Ֆրանսիան ցանկանում էր, որ Իսլամական պետությունը վերանար: Եվ քաղաքական որոշում էր այդ գործընթացին մասնակցելը․ որոշեցին հենց առաջին դիրքերում չխաղալ, ինչպես օրինակ՝ ամերիկացիք, բայց, գերմանացիների համեմատ, ավելի մեծ ներգրավվածություն ունեցան այս կոնֆլիկտում»:
Նուբար Սերոբյանը նկատեց, որ Ֆրանսիայում շատ են իսլամիստ կրոնական փոքրամասնությունները, և իրենց երիտասարդության մեծ մասը եթե անգամ չի մասնակցում, ապա համակրանքով է վերաբերում Միջին Արևելքում Իսլամական պետության գործողություններին: «Սա Ֆրանսիայի ներքին խնդիրն է: Ֆրանսիան հպարտանում է, թե իբր աշխարհիկ պետություն է, սակայն նույն աշխարհիկ պետությունը չկարողացավ երկրում իսլամական տարրն աշխարհիկ դարձնել»,- ասաց նա:
Ըստ Նիցցայի Համահայկական դաշինք միության անդամի՝ Ֆրանսիան, երբեմն, այնքան ժողովրդավար է, որ չի փորձում ձերբակալել այն անձանց, որոնք իրենց կենսագրությամբ կամ այլ պատճառներով կասկածելի են թվում, մինչև ահաբեկչական գործողության մտադրության մասին հստակ փաստարկներ չի ունենում․ «Հիմա նախագահական ընտրություններում կան թեկնածուներ, որոնք այս քաղաքականությունն ավելի շատ են քննադատում»:
Նուբար Սերոբյանի կարծիքով՝ մի կողմից Ֆրանսիան՝ որպես ժողովրդավար երկիր, իր հեղինակության համար է աշխատում, մյուս կողմից էլ պետք է մտածի, թե ինչպես կարող է պայքարել ահաբեկչական գործողությունների դեմ․ «Այդ պատճառով հիմա նախագահի թեկնածուները՝ թողած տնտեսական և այլ խնդիրներ, իրենց քարոզարշավում ամենաշատը կարևորում են ահաբեկչության դեմ պայքարը, մտածում են՝ ինչպես անել, որ սովորական քաղաքացու կյանքը կարողանան փրկել»: