Երևանցու կոտրված, կքված ողնաշարը պիտի ուղղվի, ընդդիմադիր քաղաքապետ ընտրելու շանս կա. Նարինե Թուխիկյան
Հովհաննես Թումանյանի անվան թանգարանի տնօրեն Նարինե Թուխիկյանը կարծում է, որ Երևանի ավագանու ընտրություններին մասնակցող ընդդիմադիր ուժերը պետք է ուշադրություն դարձնեն քաղաքապետարանի ծախսերին, ծրագրեր ներկայացնեն կոռուպցիոն դրսևորումները վերացնելու մասով, ինչպես նաև մայրաքաղաքում քաղաքաշինական խնդիրների լուծման վերաբերյալ: Ըստ նրա՝ գավառական մտածողությամբ գործիչների շնորհիվ այս տարիների ընթացքում վանդալիզմի են ենթարկվել մայրաքաղաքի մի շարք հատվածներ, եթե երևանցին ձերբազատվի վախից, կռացած, կոտրված ողնաշարն ուղղի, ապա ընդդիմադիր քաղաքապետ ունենալու շանսը կմեծանա:
-Ի՞նչ եք կարծում, Երևանի ավագանու ընտրություններին մասնակցող ուժերն ինչ ծրագրեր պետք է ներկայացնեն, մայրաքաղաքի ո՞ր խնդիրները պետք է առաջնահերթ թիրախավորվեն:
-Պետք է վերահսկողություն սահմանել առաջին հերթին քաղաքապետարանի պետական միջոցների և արտաբյուջեի ծախսերի մասով, պետք է արդյունավետ ծրագրեր ներկայացվեն, կանխվեն կոռուպցիոն դրսևորումները: Ըստ իս՝ դա առաջնահերթություն է։ Ես չեմ կարող հավատալ, որ այն ուժը, որը մինչև հիմա եղել է ավագանու հիմնական կորիզը, որը նաև մեղսակից է կոռուպցիոն ռիսկերին, կկարողանա հանկարծ 180 աստիճանով փոխվել։ Խիստ կասկածներ ունեմ:
Հաջորդը քաղաքաշինական խնդիրներն են։ Ով էլ գա քաղաքի իշխանության գլուխ՝ շատ դժվար կլինի, քանի որ մեր քաղաքն այնպես է աղճատվել, փչացել, որ ես ուղղակի չեմ պատկերացնում՝ ինչ պետք է արվի սրանից հետո քաղաքը խելքի բերելու համար, ճաշակով, հարմարավետ, քաղաքաշինական առումով ապահով քաղաք ունենալու համար: Իհարկե, Երևանը շատ մեծ տնտեսություն է, երբ տնտեսության բոլոր բաղադրիչները շատ խիստ կարիք ունեն վերաիմաստավորվելու, վերածրագրավորելու հետաքրքիր, կրեատիվ, լավ գաղափարներով: Բայց առաջնայինը, կրկնեմ, կոռուպցիայի հիմնահատակ վերացումը պիտի լինի, քանի որ առանց ֆինանսների հստակ վերահսկողության՝ որևէ բան հնարավոր չէ անել:
Կոռուպցիոն դրսևորումները գրեթե բոլոր ոլորտներում կան՝ հողահատկացում, շինության օտարում: Տեսեք, թե ինչ արեցին պատմական հուշարձանների հետ, սա վանդալիզմ է։ Տեսեք ինչ արեցին Փակ շուկայի հետ, ուղղակի դարձավ խայտառակություն, աղաղակող փաստեր ամենուր կան:
-Ընդդիմադիր ուժերը կարո՞ղ են ավագանու ընտրություններում հաջողության հասնել՝ հաշվի առնելով նաև խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքը։ Բացի դրանից, կարծես, ընդդիմադիրներն ավելի շատ միմյանց են թիրախավորում:
-ՏԻՄ և խորհրդարանական ընտրությունները տարբեր են։ Բարեբախտաբար, ՏԻՄ ընտրություններում ռեյտինգային բաղադրիչը չկա և նախադեպեր կան, որ ընդդիմությունը հաջողության է հասել, օրինակ՝ Վանաձորի քաղաքապետի ընտրությունների նախադեպը։ Ուրիշ հարց է, թե ինչ ձևախեղում ստացավ: Ես համաձայն չեմ այն մտքի հետ, որ ընդդիմադիրները միմյանց են թիրախավորում, տարբեր կերպ են տեսնում Երևանի զարգացումը։ Նրանք կանցնեն ավագանի, վստահ եմ, միմյանց հետ կհամագործակցեն:
-Երևանում հասարակության արմատական հատված տեսնո՞ւմ եք, շանս կա՞, որ Երևանի քաղաքապետն այս անգամ ընդդիմության ներկայացուցիչ կլինի:
-Շանս միշտ կա, թե՛ ավագանու թեկնածուները, թե՛ հասարակության գիտակից, բանիմաց, առողջ հատվածը պետք է այդ ուղղությամբ հստակ աշխատի: Ես հիշում եմ քաղաքապետի նախորդ ընտրությունները, հենց մեր թաղամասի օրինակով թաղի խուժաններն ինչպես էին աշխատում ներկայիս քաղաքապետի օգտին։ Չգիտեմ այդ մասսան կրկին կհայտնվի ընտրություններում, թե ոչ, ուղղակի շատ կուզենամ, որ երևանցիները լինեն ոչ միայն ակտիվ, այլ նաև անվախ։ Հոգեբանական տեռորի գործոնը կա, բայց չպետք է ուշադրություն դարձնել, տրվել դրան: Համենայն դեպս, Երևանի երիտասարդները շատ անգամ ցույց են տվել՝ ինչերի են ունակ:
Ես շատ կուզենամ, որպեսզի երևանցիների կքված, կոտրված ողնաշարն ուղղվի: Իմ կարծիքով՝ ողջ երկրի հասարակության ողնաշարը վերականգնվելու կարիք ունի։ Տվյալ պարագայում, քանի որ Երևանի ավագանու ընտրություններ են, առաջին հերթին պիտի երևանցիներն այդ ուղղությամբ աշխատեն:
- Ձեր գնահատմամբ՝ քաղաքապետարանի կողմից ինչպիսի՞ մշակութային քաղաքականություն է այս տարիներին տարվել, ի՞նչ ծրագրեր են իրականացվել:
- Ճիշտն ասած, գավառականության շատ մեծ տոկոս կա բոլոր այն միջոցառումներում, որոնք իրականացվում են քաղաքապետարանի կողմից։ Դրանք, երևի, արվում են անելու համար, կամ՝ դրանց տակ ֆինանսական միջոցներ բերելու բան կա, ես չեմ կարող հիմա մտաբերել մի բան, որը դրական լինի ճաշակի առումով: Բոլոր պաստառները, դեվիզները, որոնք մինչև հիմա կան, ավելի բարեկարգ, ավելի լավ Երևան, դրանք բացարձակ կյանքի չեն կոչվել, հակառակն է եղել: Ի՞նչ մշակույթի մասին կարող է խոսք լինել, եթե մշակութային հուշարձանները պարզապես ավերվել են:
-Վերջին շրջանում տեսնում ենք, որ Մշակույթի նախարար Արմեն Ամիրյանը խոսում է Օպերայում ռեստորան, շոգեբաղնիք ունենալու մասին, այս հարցում քաղաքապետարանը անելիք չունի՞։ Ի վերջո, խոսքը վերաբերում է Երևանի կենտրոնում գտնվող մշակութային կենտրոնի:
-Պիտի հիշեցնեմ, որ շոգեբաղնիքը բալետի պարողների համար է, ինչն անհարժեշտություն է, ինչպես մարզվելը: Մինչև այդ հարցին անդրադառնալը կուզենայի հիշենք, թե քաղաքապետարանը, կամ այն ժամանակ Քաղաքաշինության նախարարությունը ինչպես ավերեցին Օպերայի շրջակա տարածքը, հիշենք հեծանիվների առկայությունը, երեխաների համար նախատեսված չինական հիմար, գույնզգույն պարագաները, սրճարանները, մենք դրանք չենք տեսնում: Մենք խոսում ենք ռեստորանի մասին, որն ինչքան լսել եմ Ամիրյանին, բացարձակ այլ խնդիր է լուծում, այլ որակի մասին է խոսքը, միջազգային փորձը դա է ասում. ուրիշ բան, որ մենք այնքան չենք վստահում որևէ մեկին, որ ռեստորան, սրճարան ասելիս ենթագիտակցությամբ հասկանում ենք այն, ինչ կա միջավայրում՝ Հրապարակի, Օպերայի շրջակայքում:
Տեսեք՝ ինչ կատարվեց Օղակաձև այգու հետ նախկին և ներկա քաղաքապետերի ժամանակ, ինձ համար սա վանդալիզմ է, Երևանը չսիրող, ընդհանրապես ճաշակ չունեցող, աշխարհի փորձառությունը չտեսած գավառական մտածողությամբ գործիչների արգասիքն է: Ավագանու թեկնածուները պետք է այս հարցերը ներառեն իրենց ծրագրերում: