Ծնողների սխալներ, որոնք բացասաբար են անդրադառնում երեխաների կյանքի վրա (նկարազարդումներ)

Երեխաների դաստիարակությունը պատասխանատու և ծանր աշխատանք է, որին պետք է մոտենալ ամենայն լրջությամբ: Իհարկե, չի կարելի դատապարտել ծնողներին մանր սխալների համար, սակայն լինում են դեպքեր, երբ որոշ սխալներ բացասաբար են անդրադառնում երեխաների վրա և հետք թողնում նրանց կյանքում:

AdMe.ru-ն պատմել է դաստիարակության ժամանակ ծնողների թույլ տված հիմնական սխալների մասին ու խորհուրդ տվել՝ ինչպես խուսափել դրանցից կամ ինչպես հաղթահարել դրանց հետևանքները:

Վախեցի՛ր ինձնից, սիրի՛ր ինձ

Երբեմն ծնողները նեղանում են, երբ երեխաներն անմիջապես չեն ընդունում իրենց օգնությունը և անշնորհակալ անվանում իրենց զավակներին:

- Իսկ եթե նրա տրամադրությունը վա՞տ է… պետք է արագ հավաքել խաղալիքները:

 

Հասկացի՛ր մեծահասակների խնդիրները, սակայն անզոր երեխա մնա

Այսպիսի ընտանիքներում ծնողները երեխաների հետ են կիսում իրենց գործողությունների պատասխանատվությունը՝ դարձնելով նրան իրենց դրամաների մասնակիցը:

- Քո հայրն իսկական սրիկա է:

- Ոչ մի տեղ չես գնա: Քո տարիքում դեռ շուտ է մտածել ժամադրությունների մասին:

 

Եղի՛ր ամենալավը, սակայն մի՛ մոռացիր, որ դու ոչնչություն ես

Որոշ ծնողներ ամեն ինչում լավ արդյունքների են սպասում իրենց երեխաներից, սակայն չեն գովում նրանց:

- Գոնե մի բան կա, որ չձախողեցիր:

Դու վատն ես, սակայն չփորձես լավը դառնալ

Ծնողների ամենամեծ սխալներից մեկը երեխայի թերությունները մատնանշելն է՝ առանց թույլ տալու նրան զարգանալ ու լավը դառնալ:
 
- Սա սլացիկ աղջիկների համար է: Հանիր, մի՛ խայտառակվիր:

- Դիե՞տա: Ոչ մի դեպքում, նորմալ սնվիր:

 

Մի՛ լքիր ինձ

Անառողջ ընտանիքներում չեն կարողանում ընդունել այն միտքը, որ իրենց չափահաս զավակը կարող է առանձին ապրել՝ համոզելով մնալ իրենց մոտ, բայց նաև՝ շարունակել ապրել իրենց կանոններով:

- Եթե ինչ-որ բան դուրդ չի գալիս, դուռն այնտեղ է:

- Վարձով տունը հայրական տնից լա՞վ է: Մենակ թե փողերդ անիմաստ ծախսես:

        
 

Այսպիսի ծնողների հետ սեփական հոգեկան հանգստությունը պահպանելու և հարաբերությունները չփչացնելու համար պետք է հետևել մի շարք կանոնների.

Ապրե՛ք առանձին և ձեր կանոններով:

Մի՛ մասնակցեք ձեր բարեկամների մանր խնդիրների լուծմանը:

Սահմանափակե՛ք մուտքը ձեր տարածք:

Փորձ հավաքե՛ք՝ անտեսելով ծնողների «ես ավելի լավ գիտեմ՝ ինչպես անել» և նման այլ արտահայտությունները:

Ինքներդ կառավարե՛ք ձեր ռեսուրսները՝ ժամանակը, ուժերը, աշխատավարձը:

Մի՛ զոհաբերեք ձեր անհատական հետաքրքրությունները՝ հանուն ծնողների րոպեական քմահաճույքի:

Այս կանոններին պետք է հետևեն երկու կողմերը՝ հարգելով իրար որոշումներ ու խորհուրդներ: