Το ελληνικό νησί που «τρέλανε» το National Geographic
«Να μαγειρέψουν σαν Έλληνες» παροτρύνει τους εκατομμύρια αναγνώστες του το βρετανικό National Geographic, προσθέτοντας πως η Σίφνος διαθέτει πλούσια γαστρονομική ιστορία και είναι εξαιρετικά όμορφη με τα λευκά υπέροχα χωριά Απολλωνία, Αρτεμώνας και Κάστρο, τις αμμώδεις παραλίες και τα τοπία που είναι γεμάτα ξωκλήσια και διασχίζονται από δεκάδες μονοπάτια.
Παράλληλα, ως το καλύτερο νησί της Ελλάδας για γαστρονομικές απολαύσεις και παραδοσιακά πανηγύρια προβάλλεται η Σίφνος στον κατάλογο που δημοσίευσε το ισπανικό Conde Nast Traveler σχετικά με τα ελληνικά νησιά που θα ξεχωρίσουν το 2024.
Η δημοφιλής ταξιδιωτική ιστοσελίδα αναφέρει πως η Σίφνος οφείλει τη «γευστική φήμη» της στον Νικόλαο Τσελεμεντέ που συνέγραψε το πρώτο βιβλίο ελληνικής μαγειρικής, ενώ είναι διάσπαρτη από εργαστήρια αγγειοπλαστικής που φτιάχνουν τα πήλινα αγγεία στα οποία παρασκευάζεται η ρεβιθάδα και το μαστέλο.
«Η αυθεντικότητα, η φύση και η γαστρονομία είναι τα τρία στοιχεία που συνδέονται άρρηκτα μεταξύ τους και «ευθύνονται» για τη μοναδικότητα της Σίφνου. Μέσα από επαφές μας με ταξιδιωτικούς συντάκτες, τουριστικούς φορείς και προγραμματισμένες συναντήσεις με επαγγελματίες σε διεθνείς εκθέσεις τουρισμού γίνεται αντιληπτό πως η Σίφνος αντλεί τη δύναμή της από το ασύγκριτο φυσικό κάλλος, την τοπική κουλτούρα και την ψυχή των ντόπιων.
Στο πνεύμα αυτό, ιδιαίτερη δυναμική έχει και το Πάσχα στο νησί που αποκαλύπτει έναν μοναδικό κόσμο παραδόσεων και εθίμων», δήλωσε ο αντιδήμαρχος Τουρισμού του Δήμου Σίφνου Γιάννης Ραφελέτος.
Συγκεκριμένα, ξεχωρίζει η συνάντηση των επιταφίων από διαφορετικούς οικισμούς σε δύο σημεία του νησιού την Μ. Παρασκευή το βράδυ. Την Κυριακή του Πάσχα το μεσημέρι, γίνεται η λειτουργία της Δεύτερης Ανάστασης στο γραφικό Μοναστήρι της Παναγιάς στην Βρύση όπου συμμετέχει ο κλήρος του νησιού στο σύνολό του.
Επίσης μετά το τέλος του εσπερινού της Αγάπης προσφέρονται σε όλους τους παρευρισκόμενους ποτά, γλυκά και κόκκινα αυγά. Από το εορταστικό τραπέζι της Σίφνου δεν απουσιάζουν η σπιτική ξινομυζήθρα, και η μελόπιτα, ένα τοπικό γλυκό από μέλι, μυζήθρα και αυγά, ενώ το αρνί ψήνεται στο μαστέλο, τοποθετημένο πάνω στη σχάρα από κληματόβεργες, με ντόπιο κόκκινο κρασί και άνηθο.
Ενισχύοντας τις παραδόσεις, οι τοπικοί σύλλογοι αναβιώνουν διαχρονικά Πασχαλινά έθιμα όπως είναι η «κουνίστρια» καθώς και το ομαδικό παιχνίδι «τσούνια», ένα είδος «μπόουλινγκ», που έπαιζαν μέχρι πρόσφατα οι νέοι και οι νέες σε κάθε γειτονιά.