Όταν η Μίλβα τραγούδησε Θεοδωράκη
Σε πένθος βυθίστηκε σύσσωμος ο καλλιτεχνικός κόσμος, μετά την είδηση του θανάτου της διάσημης Ιταλίδας τραγουδίστρια Μαρία Ίλβα Μπιολκάτι, που έγινε ευρύτερα γνωστή στο κοινό ως Μίλβα.
Η Μίλβα, που ήταν άρρωστη εδώ και χρόνια, άφησε την τελευταία της πνοή σε ηλικία 81 ετών, το βράδυ της Παρασκευής (23/4) στο Μιλάνο, όπως ανακοίνωσε η οικογένειά της στο ιταλικό πρακτορείο Ansa.
Η διάσημη τραγουδίστρια, είχε ερμηνεύσει μερικές από τις μεγαλύτερες ιταλικές επιτυχίες των δεκαετιών του ’60 και του ’70, συνεργαζόμενη με σπουδαίους συνθέτες όπως οι Βαγγέλης Παπαθανασίου, Ένιο Μορικόνε, Φράνκο Μπατιάτο και Τζόρτζιο Στρέλερ, ενώ τα εντυπωσιακά, κόκκινα μαλλιά της από τα οποία έλαβε το παρατσούκλι «La Rossa» (Η Κόκκινη), ήταν αναγνωρίσιμα πολύ πέρα από τα σύνορα της χώρας της.
Τραγουδώντας τις μελωδίες του κόσμου
Το κορίτσι από το Γκόρο στη βόρεια Ιταλία έκανε την πρώτη της εμφάνιση στο φεστιβάλ τραγουδιού του Σαν Ρέμο το 1961 και στη συνέχεια διέγραψε λαμπρή καριέρα στο ιταλικό τραγούδι.
Πριν καλά – καλά ξεκινήσει ηχογραφήσεις δικών της τραγουδιών ηχογράφησε το Milord τη μεγάλη επιτυχία της Εντίθ Πιαφ. Όμως, το πραγματικό της ντεμπούτο ήταν στη σκηνή του Φεστιβάλ Μουσικής Sanremo το 1961, όπου πήρε την τρίτη θέση.
Το 1962 η Μίλβα ήταν η πρώτη Ιταλίδα τραγουδίστρια που τόλμησε να τραγουδήσει το ρεπερτόριο της Εντίθ Πιαφ στο Ολυμπιά στο Παρίσι.
Ο Τύπος και το κοινό έμειναν άφωνοι και έκπληκτοι για το πως μια μη Γαλλίδα τραγουδίστρια μπορούσε να ερμηνεύσει με τέτοιο συναίσθημα και ενέργεια τα τραγούδια του Πιαφ. Οι μουσικοκριτικοί την ονόμασαν τραγουδίστρια της χρονιάς
Η Μίλβα βαφτίστηκε ερμηνεύτρια των τραγουδιών του Μπρεχτ και του Βάιλ, στην παράδοση της Γκιζέλα Μάι και της Λότε Λένια.
Εκείνη, παθιασμένη με το θέατρο, συνδέθηκε με αυτές τις ερμηνείες που δεν παρέλειπε να συμπεριλαμβάνει στο ρεπερτόριό της σε όλο τον κόσμο τα επόμενα χρόνια, ηχογραφώντας 173 δίσκους σε διάφορες γλώσσες και σε εκατοντάδες χώρες στις οποίες περιόδευε σε όλη τη διάρκεια της ενεργούς καριέρας της.
«Χρειάζομαι περισσότερο χρόνο για τον εαυτό μου. Όλη μου τη ζωή ζούσα υπό πίεση, εργάστηκα υπερβολικά. Θέλω να ταξιδέψω τον κόσμο, να ακούσω καινούργιες μουσικές και να γνωρίσω διαφορετικές θρησκείες» έλεγε όταν έκλεισε τα 80, αλλά δεν πρόλαβε.
Όμως πρόλαβε τη μεγαλειώδη εξάπλωση του τραγουδιού και της μελωδίας, του πολιτικού τραγουδιού και δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι έγινε στη χώρα μας αγαπητή, ηχογραφώντας με τον Θάνο Μικρούτσικο και το τραγούδι «Θάλασσα» ήταν πάντα και επί σειρά ετών ανάμεσα στις μεγάλες της επιτυχίες, ενώ ερμήνευσε και στα γερμανικά Μίκη Θεοδωράκη, στον δίσκο Von Tag zu Tag («Από μέρα σε μέρα»), που την καθιέρωσε στη Γερμανία και ως ερμηνεύτρια έντεχνου τραγουδιού.
Έχοντας κάνει επιτυχία τόσο στην Ιταλία όσο και διεθνώς, παρέμεινε μέχρι το τέλος μια από τις πιο δημοφιλείς προσωπικότητες της Ιταλίας στο χώρο της μουσικής και του θεάτρου.
Το καλλιτεχνικό της ανάστημα αναγνωρίστηκε επισήμως από την ιταλική, τη γερμανική και τη γαλλική δημοκρατία, καθεμιά από τις οποίες της είχε απονείμει υψηλότατες τιμές.
Ήταν στην πραγματικότητα η μόνη ιταλίδα καλλιτέχνης στη σύγχρονη εποχή που είναι ταυτόχρονα Ιππότης του Εθνικού Τάγματος της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας 2009), Διοικητής του Τάγματος της Αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας (2007), Αξιωματικός του Τάγματος της Αξίας της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ( 2006) και Αξιωματικός του Τάγματος Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλίας (1995).