Χάος στο ΕΚΑΒ: Ασθενοφόρα κυκλοφορούν ενώ έχουν «γράψει» 1 εκατομμύριο χιλιόμετρα!
ΕΚΑΒ: Ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβλέπεται τουλάχιστον η αντιστοιχία ενός ασθενοφόρου ανά 30.000 κατοίκους και μία κινητή μονάδα (με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό) ανά 100.000 κατοίκους, σήμερα στην Αττική ένα ασθενοφόρο αντιστοιχεί σε 150.000 κατοίκους και μία κινητή μονάδα σε 500.000 κατοίκου
Παλαιωμένος στόλος ασθενοφόρων, σημαντικές ελλείψεις σε προσωπικό - ιδίως σε μεγάλες πόλεις και νησιά -, χιλιάδες κλήσεις καθημερινά (πολλές εκ των οποίων για περιστατικά κάθε άλλο παρά επείγοντα) και αποστάσεις χιλιομέτρων που πολλές φορές καλύπτονται με επικίνδυνα οχήματα συνθέτουν την πραγματικότητα για τους εργαζομένους του Εθνικού Κέντρου Αμεσης Βοήθειας.
Το ΕΚΑΒ ύστερα από μία δεκαετία ύφεσης βρίσκεται στην αρχή μιας μακράς προσπάθειας ανασυγκρότησης. Οπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» ο νέος πρόεδρος του ΕΚΑΒ Νίκος Παπαευσταθίου, «κύριο μέλημα είναι η διατήρηση του χαρακτήρα του ΕΚΑΒ που αποτελεί τον μοναδικό φορέα παροχής επείγουσας προνοσοκομειακής φροντίδας καθώς και βασικό πυλώνα της πολιτικής προστασίας σε θέματα υγείας. Ωστόσο για να επιτευχθεί αυτό θα πρέπει πρωτίστως να καλυφθούν οι πάγιες ανάγκες, αφού είναι ελάχιστες οι περιοχές που δεν χρειάζονται ενίσχυση».
Προβλήματα
Ενδεικτικά, σύμφωνα με τον ίδιο, από τα 127 παραρτήματα και τομείς του ΕΚΑΒ πανελλαδικά μόνο το ένα τρίτο δεν αντιμετωπίζει ελλείψεις, με τα προβλήματα να είναι εντονότερα στην Αττική, λόγω πληθυσμού, συνθηκών και της μη ορθολογικής χρήσης του ΕΚΑΒ από πολίτες καθώς και στα νησιά: «Στην Αττική χρειαζόμαστε περί τα 80-85 ασθενοφόρα στην πρωινή βάρδια, περί τα 40-45 στη βραδινή. Αυτή τη στιγμή, στην πρωινή βάρδια έχουμε 65».
Από την πλευρά του, ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο ΕΚΑΒ Γιώργος Μαθιόπουλος, σημειώνει ότι ενώ στις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης προβλέπεται τουλάχιστον η αντιστοιχία ενός ασθενοφόρου ανά 30.000 κατοίκους και μία κινητή μονάδα (με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό) ανά 100.000 κατοίκους, σήμερα στην Αττική ένα ασθενοφόρο αντιστοιχεί σε 150.000 κατοίκους και μία κινητή μονάδα σε 500.000 κατοίκους.
Παράλληλα αμφότεροι, τονίζοντας την ανάγκη εκσυγχρονισμού του στόλου των ασθενοφόρων, περιγράφουν ότι το 50% των 1.200 οχημάτων είναι τουλάχιστον 15 ετών, καθώς είχαν παραληφθεί πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.
«Υπάρχουν οχήματα που έχουν "γράψει" πάνω από 1.000.000 χιλιόμετρα, ενώ ακόμα και κάποια από τα 143 που δωρίστηκαν το 2009 από το Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος έχουν ήδη ξεπεράσει τα 100.000 χιλιόμετρα και 25-30 εξ αυτών είναι ακινητοποιημένα λόγω βλαβών» λέει ο Μαθιόπουλος, προσθέτοντας ότι τα παλαιότερα των ασθενοφόρων έχουν υποστεί αλλαγή κινητήρα μέχρι και τρεις ή τέσσερις φορές στα χρόνια χρήσης τους.
Με τις ανάγκες σε εξοπλισμό και προσωπικό να είναι κραυγαλέες, συνεχίζει ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων, το ΕΚΑΒ δέχεται σε ημερήσια βάση περί τις 5.000 κλήσεις ανά 24ωρο, διακομίζοντας 850 περιστατικά: «Οσον αφορά τον χρόνο ανταπόκρισης στα περιστατικά, τα στοιχεία σχετικής ημερίδας του περασμένου Ιανουαρίου αποδεικνύουν ότι στο 40% των περιστατικών αυτός ξεπερνά τη μισή ώρα. Την ίδια στιγμή, συχνά σημειώνονται περιστατικά επιθέσεων εις βάρος διασωστών και οχημάτων του ΕΚΑΒ από αγανακτισμένους οικείους τραυματιών ή ασθενών, που θεωρούν ότι υπεύθυνοι για την όποια αργοπορία είμαστε εμείς, καθώς είμαστε οι πρώτοι που φτάνουμε στο σημείο».
Εκπαίδευση
Πέραν των παραπάνω, πάντως, ο Παπαευσταθίου υπογραμμίζει ότι στόχος της νέας διοίκησης του ΕΚΑΒ είναι να δοθεί επιπλέον βαρύτητα στο επίπεδο εκπαίδευσης τόσο του γενικού πληθυσμού όσο και του προσωπικού, με την πρόταση που πρόκειται κατατεθεί στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας να βαδίζει στα χνάρια χωρών του εξωτερικού: «Αυτό που προτείνουμε είναι η αναβάθμιση των σχολών κατάρτισης από ΙΕΚ σε πανεπιστημιακού επιπέδου (ΤΕΙ), όπως συμβαίνει με τους λεγόμενους paramedics άλλων χωρών». Κάτι τέτοιο, καταλήγει ο Μαθιόπουλος, «θα έλυνε τα χέρια των διασωστών, που παρότι και σήμερα μπορεί να έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για παροχή επιπλέον φροντίδας σε επείγοντα περιστατικά (π.χ. διασωλήνωσης), αδυνατούν ή και διστάζουν να την προσφέρουν διότι δεν καλύπτονται από το νομικό πλαίσιο».