БИЛАСИЗМИ…
ҚОРА ҚАЛЪАДАГИ ОҚ БИЛАКОЙИМ
Ольшанск қадимий қора қалъаси Белоруссия шимоли-ғарбида жойлашган. Афсоналарга қараганда, бу қалъага XIII асрда княз Гольша асос солган экан. Ўшандан бери бу қора қалъа кўплаб бегуноҳларнинг қонига гувоҳ бўлди, кўплаб хўжайинларни кўрди. Халқ орасида «Оқбилакойим» номи билан машҳур арвоҳнинг ҳам шу қалъа билан боғлиқлик жойи бор. Айтишларича, шу ерда бегуноҳ, оқ-сариқдан келган ёшгина келин ўлдирилган. Шундан бери арвоҳи тинчлана олмайди…
1618 йили шу қалъа ёнида монастир қураётган қурувчилар ёқимсиз ва сирли бир манзарага гувоҳ бўлишди. Қалъанинг қурувчилар ишлаётган томондаги девори қулаб тушавериб, уларга тинчлик бермай қўйди. Қурувчиларнинг хўжайини эса уларни монастир айтилган вақтда битмаса, бир тийин ҳам ҳақ бермаслигини айтиб қўрқитди. Шунда қурувчилар қалъа девори қонсираганини айтишди. Агар девор орасига тирик аёлни тиз чўктириб, устини суваб юборилса, девор қуламас экан. Хўжайин рози бўлди. Қурувчилар ўзаро шартлашишди. Кимнинг хотини биринчи келса, ўша девор орасига тиз чўктириб суваб юбориладиган бўлди. Орадан ҳеч қанча вақт ўтмай, қурувчилардан бирининг ёш, оқ-сариқдан келган хотини овқат олиб келди. Нимаям қилсин. Қурувчи рози бўлди. Шу аёлни девор орасига қўйиб устидан сувоқ тортишди. Бир сўз билан айтганда, аёл тириклай кўмилди. Девор ҳақиқатан қулашни бас қилди. Лекин ўшандан бери то ҳозирги кунга қадар ҳам оппоқ кийимдаги оқ-сариқдан келган ўша ёш келиннинг арвоҳи сира тинчини топа олмайди. Гувоҳлик беришларича, кун ботиши билан арвоҳ девор орасидан ташқарига чиқиб келаркан-да, қора қалъа бўйлаб кеза бошларкан. Тунда қалъани қўриқловчи қоровуллар бу ерда бир ойдан ортиқ ишлай олмаскан. Албатта ишдан бўшаб кетаркан. Шубҳасиз, ўша оқбилакойим арвоҳини кўргач, ваҳимага тушиб қолишаркан.
1997 йили қалъа ичкарисини таъмирлаётган икки қурувчи қиз скелетига рўбарў бўлишди. Уларнинг бири дарров ўша қадимий воқеани эслаб қолди ва шерикларига шипшитди. Улар скелетни ва яна ердаги қолган-қутган суякларни қопга солиб ибодатхонага олиб боришди. Руҳонийга ҳаммасини тушунтиришди. Шу скелет ва суякларни жаноза ўқиб, дафн этишса, арвоҳ тинчланиши мумкинлигини уқтирган бўлишди. Лекин руҳоний кескин бош тортди. Шундан кейин қурувчиларнинг ўзи қабристонга кириб скелетни қабрга қўйишди. Кейин эса…
Орадан бир неча кун ўтиб иккала қурувчи ҳам номаълум сабабларга кўра ўлим топди. Оқбилакойим бўлса, ҳали-ҳануз тинчини топган эмас. Уфологларнинг айтишига кўра, агар ўшанда руҳоний скелет эгасига жаноза ўқиб, расм-русуми билан дафн этса, арвоҳ албатта тинчланаркан…
Тўғри, бошқалар икки марҳум қурувчи кўмган скелетни қидириб кўришди. Аммо қабрни топа олишмади.
Олимжон ҲАЙИТ тайёрлади
