Ստեփան Անդրանիկյանի հայտնի ու «չտեսնված» էսքիզները
«2014-ին «Տիեզերք եւ մարդիկ» խորագրով ցուցահանդես էինք կազմակերպել: Այդ ժամանակ ասացի՝ կինոյին վերադարձիր, դա շատ հետաքրքիր ու յուրահատուկ է, մարդիկ չեն տեսել: Չհասցրեց, բայց ես բառիս բուն իմաստով համոզված եմ, որ ինքն էստեղ է»,- ասում է Կարինե Անդրանիկյանը:
[[gallery1]]
Նկարիչների միությունում հետահայաց ցուցահանդեսով նշում են Ստեփան Անդրանիկյանի 90-ամյակը: «Տժվժիկ», «Ճանապարհ դեպի կրկես», «Մենք ենք մեր սարերը» եւ այլ սիրված ֆիլմերից ծանոթ տեսարանների որոշ էսքիզներ առաջին անգամ են ցուցադրվում: Ինքնադիմանկարների շարքում նաեւ հայտնիների պորտրետներն են՝ Լեոնիդ Ենգիբարյան, Բաբկեն Ներսիսյան, Արամ Ղարաբեկյան, Սերգեյ Փարաջանովից նույնիսկ մի քանի դիմանկար է: Փարաջանովն Անդրանիկյանի համար այլ աշխարհ էր: Ոչ միայն «Նռան գույնը» ֆիլմի բեմադրող նկարիչն է, այլեւ՝ մեծ ռեժիսորի մտերիմը:
«1966 թվից մինչեւ Փարաջանովի կյանքի վերջ ու վախճանից հետո էլ Անդրանիկյանը նրա ամենահավատարիմ ընկերներից էր: Փարաջանովը բարդ մարդ էր, եւ ամեն մեկը չէր դիմանում նրան, շատերն էլ նախանձում էին»,- ասում է Ս. Փարաջանովի թանգարանի տնօրեն Զավեն Սարգսյանը:
[[gallery2]]
Ստեփան Անդրանիկյանի անունը կապվում է նաեւ հայկական հայտնի մուլտֆիլմերի հետ՝ «Վին պինգվինը», «Կախարդական լավաշը», «Արեւի հարսնացուն»…: Նա ստեղծագործում էր անդադար, չնվազող եռանդով:
«Տարիքի պատկերացումն իրեն բնորոշ չէր: Շատ երիտասարդ էր, ընկերություն արեց մեր ընկերների հետ, հետո՝ թոռների ընկերների հետ: Տարիքից, պայմանականություններից դուրս էր, իրոք լայն էր եւ ունիվերսալ: Ամեն ինչ գալիս էր ձեռքից, ամեն ինչ անում էր հավեսով: Նա կարող էր քեզ մի բորբոսնած կոնֆետն էնպես մատուցել, որ թվար՝ մեծ նվեր ես ստանում»,- ծիծաղելով պատմում է դուստրը:
[[gallery3]]
Նկարիչների միությունը թատրոնի եւ կինոյի տարվա լավագույն նկարիչ մրցանակին որոշել էր արժանացնել Ստեփան Անդրանիկյանին: Որոշումը կայացրել էին նախորդ տարի, բայց նկարչից գաղտնի պահել: Այսօր մրցանակը հանձնեցին Անդրանիկյանի կնոջը:
Լուսինե Ղարիբյան