Χριστουγεννιάτικη Επανάσταση… με τρακτέρ και λαμπάκια
Αγαπητοί αναγνώστες διαβάσαμε το κείμενο του σεβαστού Μητροπολίτη Φθιώτιδος, κ. Συμεών, για τα μπλόκα των αγροτών που αναδημοσιεύτηκε στον ιστότοπο “Lepanto Porto” (25.12.2025). Είναι προφανές ότι ο Μητροπολίτης Φθιώτιδας θέλησε, χρονιάρες μέρες, να πάρει θέση για το «Αγροτικό Ζήτημα στην Ελλάδα» που υφίσταται από το 19ο αιώνα με συχνές εξάρσεις. Τα τελευταία 40 χρόνια οι αγροτικές κινητοποιήσεις έχουν καταστεί «ενδημικό φαινόμενο» που ταλαιπωρεί όλους τόσο τους αγρότες όσο και τις υπόλοιπες επαγγελματικές τάξεις. Όμως ο Μητροπολίτης δεν καταπιάνεται με την ουσία του προβλήματος γιατί μάλλον αγνοεί τα αίτια αλλά μέσω του κειμένου από τη μια εκδηλώνει διάθεση συμπαράστασης στις κινητοποιήσεις των αγροτών και από την άλλη προσπαθεί να απορροφήσει τις αντιδράσεις των πολιτών λόγω των δυσμενών επιπτώσεων που έχουν τα πολυάριθμα μπλόκα στην ελεύθερη μετακίνηση αλλά και στην οικονομία της χώρας και μάλιστα για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Πράγματι ο Μητροπολίτης αποδέχεται πως: «Είναι αλήθεια ότι οι αγρότες, ο πρωτογενής τομέας στενάζει και υποφέρει» αλλά δεν αναρωτιέται γιατί η κατάσταση αυτή διαιωνίζεται ενώ ο αγροτικός τομέας έχει εισπράξει από την ΕΕ πάνω από 180 δις ευρώ από την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ μέχρι σήμερα χωρίς να προσθέσουμε τις επιπλέον σημαντικές παροχές από τον κρατικό προϋπολογισμό. Θα ήθελε ο σεβαστός Μητροπολίτης να μας αναλύσει το φαινόμενο και να επιμερίσει τις ευθύνες που αναλογούν είτε στις εκάστοτε κυβερνήσεις είτε στους αγροτοσυνδικαλιστές αλλά και στους αγροτοκνηνοτρόφους που αδιαφορούν ή αδυνατούν να εκσυγχρονίσουν το παραγωγικό μοντέλο σύμφωνα με τις ανάγκες της αγοράς; Εξ άλλου το ζήτημα των αγροτικών μεταρρυθμίσεων είναι ο μοναδικός λόγος που ρέουν οι ουρανοκατέβατες ευρωπαϊκές επιδοτήσεις από την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ).
Σεβαστέ κ. Συμεών μπορείτε να μας δείξετε ποια άλλη παραγωγική Τάξη της ελληνικής κοινωνίας είχε ποτέ έστω και ένα μικρό μέρος από τα προνόμια που διαχρονικά απολαμβάνουν οι αγρότες; Ποια άλλη ομάδα πολιτών θα μπορούσε να διεκδικήσει τα δίκαια αιτήματά της κλείνοντας επ’ αόριστον έστω ένα και μόνο δρομάκι ή παράδρομο χωρίς να επέμβουν οι αρμόδιες αρχές; Εσείς θα ήσασταν το ίδιο αλληλέγγυος στις παράνομες πράξεις που θα παραβίαζαν το συνταγματικό δικαίωμα της ελεύθερης μετακίνησης εντός της χώρας το οποίο κατοχυρώνεται στο Άρθρο 5 §4 του Συντάγματος; Όμως ο Μητροπολίτης που ξέρει να διαβάζει τις ψυχές των ανθρώπων είναι απόλυτα βέβαιος για το σύνολο των αγροτοσυνδικαλιστών οι οποίοι κατευθύνουν τις κινητοποιήσεις πως: «Ούτε είναι άνθρωποι οι οποίοι είναι σαδιστές και θέλουν να κλείνουν τους δρόμους για να ταλαιπωρούν τους συνανθρώπους τους». Βέβαια κανείς δεν τους έχει κατηγορήσει για «σαδισμό» αλλά κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι είναι άνθρωποι που κλείνουν τους δρόμους και ταλαιπωρούν τους συνανθρώπους τους. Εάν οι αγρότες έχουν δίκιο τότε περισσότερο έχουν αυτοί που πλήρωσαν για την κατασκευή και συντήρηση των υποδομών και όλων των αυτοκινητοδρόμων της χώρας για δωδεκάμηνη χρήση και βλέπουν ότι μένουν κλειστοί για ένα ή δυο μήνες κάθε χρόνο επειδή κάποιοι τους θεωρούν δικά τους χωράφια. Βέβαια δεν αποκλείεται κάποιοι να δήλωναν και τους δρόμους ως αγροτεμάχια για να καρπωθούν μεγαλύτερη επιδότηση και μάλλον μάχονται για να συνεχίσουν να το κάνουν απρόσκοπτα «νυν και αεί».
Ο Μητροπολίτης γράφοντας τις σκέψεις του παθιάζεται σταδιακά και είναι πλέον έτοιμος να κατέβει και ο ίδιος στα μπλόκα των αγροτών: «Αλλοίμονο, δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να μετατοπίσουμε τα όποια προβλήματα εντός της κοινωνίας των πολιτών και να στρέψουμε τον έναν αδελφό εναντίον του άλλου αδελφού. Αλλά αντίθετα θα πρέπει να ενώνουμε τις δυνάμεις μας, γιατί και οι διεκδικήσεις είναι απαραίτητες. […] Είναι υποχρέωσή μας σαν κοινωνία και σαν αλληλεγγύη». Εδώ έχουμε ένα απτό παράδειγμα «κοινωνικού αυτοματισμού» που εκδηλώνεται άκριτα με τυφλό πνεύμα αλληλεγγύης προς οποιαδήποτε κοινωνική ομάδα απαιτεί οτιδήποτε. Συνήθως ο τυφλός «αλληλέγγυος» είτε αγνοεί το περιεχόμενο των αιτημάτων είτε αδυνατεί ή δεν θέλει να τα αξιολογήσει και ποτέ δεν συνεκτιμά τη δυνατότητα του κράτους να τα ικανοποιήσει ενώ επιπλέον αδιαφορεί παντελώς για τις μεθόδους διεκδίκησης ακόμα κι αν εκδηλώνονται με ωμό εκβιασμό!
Σεβαστέ κ. Συμεών όλοι είμαστε αλληλέγγυοι στα δίκαια αιτήματα κάθε ομάδας συνανθρώπων όπως εξάλλου το ίδιο δηλώνουν πάντα και οι κυβερνήσεις είτε το πιστεύουν είτε όχι. Πριν από εσάς η παρούσα κυβέρνηση αναγνώρισε το δίκαιο πολλών αιτημάτων από αυτά που έθεσαν οι αγροτοσυνδικαλιστές και επίσης ανέλαβε την υποχρέωση να τα ικανοποιήσει άμεσα για να ενισχυθεί αφενός ο αγροτοκνηνοτροφικός τομέας και αφετέρου να λήξει η ταλαιπωρία των πολιτών. Όμως οι αγροτοσυνδικαλιστές απέρριψαν τη μερική ικανοποίηση αιτημάτων ζητώντας «όλα ή τίποτα», «εδώ και τώρα», ενώ αρνήθηκαν οποιοδήποτε διάλογο με την Πολιτεία και κήρυξαν τη συνέχιση των κινητοποιήσεων «επ’ αόριστον»! Εσείς Άγιε Πατέρα με την εμπειρία λίγων ημερών που έχετε αποκτήσει για το αγροτικό ζήτημα και έχοντας το αξίωμα του Πρωθυπουργού θα ικανοποιούσατε όλα τα αιτήματα της λίστας των αγροτών και αν όχι ποια θα απορρίπτατε; Θα συμφωνούσατε στο διπλασιασμό των αγροτικών συντάξεων για παράδειγμα και αν ναι πως θα αντιμετωπίζατε κατόπιν το εύλογο αίτημα των υπόλοιπων συνταξιούχων που επιτακτικά θα ζητούσαν το ίδιο. Είναι βάσιμη η υποψία πως για τους «πολίτες δεύτερης κατηγορίας» θα απαντούσατε κυνικά ότι «αυτοί δεν έχουν τρακτέρ»!
Στη συνέχεια ο Γέροντας απευθυνόμενος στην Πολιτεία στέλνει χριστουγεννιάτικες ευχές μαζί με αγωνιστικά μηνύματα κατά της Ε.Ε. και των ισχυρών του κόσμου: «Θα πρέπει να τη χαροποιεί ότι υπάρχουν διεκδικήσεις και αυτές θα μεταφέρονται και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και να ταρακουνούνται οι ισχυροί αυτού του κόσμου και να μην ξεγελιούνται από τα λαμπάκια των Χριστουγέννων». Η παραπάνω φράση ίσως κρύβει και μια διάθεση αυτοκριτικής καθώς ο Γέροντας ανήκει σε ένα σύστημα εξουσίας δυο χιλιάδων ετών το οποίο ανέκαθεν πουλάει «χριστουγεννιάτικα λαμπάκια» και αυτοδίκαια συγκαταλέγεται στο κλαμπ των ισχυρών του κόσμου όχι μόνο αυτού αλλά και του άλλου.
Ο Μητροπολίτης δεν παραλείπει να ευλογήσει και τα γένια του εξυψώνοντας την αξία της δικής του στάσης υπέρ των αγροτών από τα γραφεία της Ιερά Μητροπόλεως Φθιώτιδος ενώ ταυτόχρονα υποβαθμίζει τον αγώνα των αγροτών στους δρόμους και στα μπλόκα! Γράφει: «Μεγαλύτερη αξία έχει η διεκδίκηση ημών που δεν είμαστε αγρότες υπέρ των αγροτών, παρά των αγροτών για τον εαυτό τους και για τα δικά τους, ας το πούμε, συμφέροντα». Η επανάσταση του καναπέ, με αφορμή τα αγροτικά συμφέροντα, ολοκληρώνεται γραπτώς και φτάνει σε πρωτόγνωρη για ιερωμένο λεκτική κορύφωση. Ο Γέροντας απελευθερωμένος από τα ιδεολογικά δεσμά του σχήματος εξομολογείται θαρραλέα στους εμβρόντητους αναγνώστες φανερώνοντας τις μέχρι πρότινος κρυφές επαναστατικές ιδέες από τις οποίες εμφορείται: «Είμαι υπέρ των αγώνων. Είμαι υπέρ των επαναστάσεων. Είμαι υπέρ των διεκδικήσεων. Γιατί ο εφησυχασμός δεν κάνει ποτέ καλό στην εξουσία. Ποτέ. Μια δημοκρατία θέλει και συμπολίτευση και αντιπολίτευση για να είναι υγιής».
Άγιε Γέροντα λαμβάνοντας το θάρρος θα ήθελα να παρατηρήσω ότι μας μπερδέψατε! Ξεκινήσατε δυναμικά τη συγγραφή ενός νέου «κομμουνιστικού μανιφέστου» αντάξιο των Μαρξ και Ένγκελς και καταλήξατε αισίως να σας απασχολεί η «υγεία» των θεσμών της Αστικής Δημοκρατίας! Στις επαναστάσεις δεν υπάρχουν «συμπολίτευση και αντιπολίτευση» αλλά μόνο οι κυρίαρχοι επαναστάτες που στρογγυλοκάθονται στην εξουσία και αλίμονο στους αντεπαναστάτες όταν διαμαρτύρονται κλείνοντας δρόμους και αποκλείοντας λιμάνια και σταθμούς! Επίσης θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η μεγαλύτερη επανάσταση του προηγούμενου αιώνα που στόχευε στην ανατροπή του καπιταλιστικού συστήματος είχε και βαθιά αντιθρησκευτική διάσταση. Οι Μπολσεβίκοι θεώρησαν την Ορθόδοξη Εκκλησία της Ρωσίας ως εχθρό της επανάστασης και της ιδεολογίας τους. Πράγματι εκτός των άλλων η Εκκλησία της Ρωσίας είχε πολύ στενές σχέσεις με το τσαρικό καθεστώς με αποτέλεσμα η Επανάσταση να εξελιχθεί σε μια ευρύτερη μάχη κατά της θρησκείας που εκδηλώθηκε μέσω συστηματικής καταστολής, δήμευση περιουσιών και δίωξη κληρικών. Άρα οι επαναστάσεις έχουν ρίσκο και κρύβουν για όλους πολλές εκπλήξεις αλλά εάν επιμένετε στο επαναστατικό κήρυγμα με την ίδια θέρμη αγνοώντας τους κινδύνους τότε «Υποκλινόμαστε!!!» και είμαστε πρόθυμοι να σας ακολουθήσουμε. “Venceremos”!