Χωρίς προσχήματα

Ο έλεγχος της ΑΑΔΕ στον Σύλλογο της Μαρίας Καρυστιανού μεταφράστηκε ως έμμεση απειλή. Εγινε, άλλωστε, λίγες μέρες αφού η κυρία Καρυστιανού επιβεβαίωσε τις προθέσεις της για την ίδρυση πολιτικού κινήματος. Η ίδια κατήγγειλε προσπάθεια εκφοβισμού. Ισως κάνει λάθος. Ηταν η καλύτερη δυνατή αβάντα για το ξεκίνημά της. Αλλωστε στην κυβέρνηση δεν το κρύβουν: θέλουν το νέο κόμμα να έχει καταλυτική επίδραση στον χώρο της διαμαρτυρίας καθώς θα εντείνει την πολυδιάσπαση των δυνάμεων.

Οταν οι αγρότες αποφάσισαν σκλήρυνση της στάσης τους, ένας γνωστός αγροτοσυνδικαλιστής βρέθηκε εκτεθειμένος, πάλι έπειτα από έλεγχο της ΑΑΔΕ. Γενικά, υπάρχει η αίσθηση ότι η ΑΑΔΕ κινείται κατά τις υποδείξεις της κυβέρνησης. Ομως μιλάμε για ανεξάρτητη Αρχή και ξέρουμε ότι κάτι τέτοια δεν γίνονται στον τόπο μας. Από την άλλη, όμως, η εξέλιξη κάποιων κρίσιμων υποθέσεων ενδέχεται να δώσει επιχειρήματα στους κακόπιστους για τη σχέση της κυβέρνησης με τους αρμούς της εξουσίας

. Οι υποκλοπές κατέληξαν στο Πλημμελειοδικείο καθώς η Δικαιοσύνη δεν στοιχειοθέτησε κακουργήματα. Βολικό. Στην Εξεταστική για τον ΟΠΕΚΕΠΕ τοποθετήθηκαν μαξιλάρια ακόμα και στους τοίχους, μην τυχόν και αισθανθεί δυσφορία κανένας πρώην και νυν υπουργός ή στελέχη που συνδέονται με τη Νέα Δημοκρατία. Παράλληλα, ένας δομημένος επικοινωνιακός μηχανισμός προσπάθησε να μας πείσει ότι το σκάνδαλο βρίσκεται στις κουμπαριές του Ανδρουλάκη και στα ξινά σταφύλια των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Εντάξει, δεν μένεις και με ανοιχτό το στόμα. Ξέρεις και πού ζεις και πώς λειτουργούν τα πράγματα.

Ωστόσο στην περίπτωση αυτής της κυβέρνησης διακρίνεις και μια ποιοτική διαφορά στον τρόπο με τον οποίο κουνάει τα νήματα. Δεν έχει αναστολές. Δεν προσπαθεί καν να κρυφτεί πίσω από προσχήματα ή να περάσει μέσα από θεσμικά παράθυρα. Μεθοδεύει τις κινήσεις της με αξιοθαύμαστη ευθύτητα. Είναι άραγε συνειδητή επιλογή ή γεννάται αυθόρμητα από την έπαρση και την αλαζονεία που χορηγεί η αίσθηση παντοδυναμίας; Προφανώς ισχύουν και τα δύο. Οπως κάνουν όλες οι κυβερνήσεις, έτσι και αυτή φέρνει το παιχνίδι στα μέτρα της. Απλώς οι πολιτικοί συσχετισμοί της επιτρέπουν να επιδεικνύει και θράσος. Ομως όλο αυτό τοκίζεται από την κοινωνία. Και δεν ξέρουμε πώς θα πληρωθεί.

Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ

Παρακολούθησα τη συνέντευξη του Νίκου Ανδρουλάκη στο πρωινό του Mega. Σε γενικές γραμμές τα είπε καλά ο πρόεδρος. Και επανέλαβε την πεποίθησή του για νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές, έστω με διαφορά μίας ψήφου. Καλά κάνει. Ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης οφείλει να εκφράζει βεβαιότητα για την πολιτική αλλαγή. Ωστόσο, καθώς τον άκουγα, μου γεννήθηκε μια απορία. Ας δεχθούμε ότι το ΠΑΣΟΚ, ως αξιωματική αντιπολίτευση, είναι μια κυβέρνηση εν αναμονή. Ωραία.

Ξέρουμε τον πρωθυπουργό. Ποιος θα είναι ο υπουργός Αμυνας του ΠΑΣΟΚ; Και ποιος θα αναλάβει το υπουργείο Εξωτερικών; Ποιος θα ανατάξει την οικονομία, θα μας απαλλάξει από την ακρίβεια και θα μειώσει τα ενοίκια; Δεν υπάρχουν φωτογραφίες αυτών των προσώπων. Μόνο περιγράμματα με ένα ερωτηματικό. Ε, δεν είναι ώρα να ακούσουμε κανένα όνομα;

Στο μεταλλικό ποτάμι

Δημοσκοπήσεις δεν γίνονται στη διάρκεια των εορτών. Γι’ αυτό θα ήταν ευχής έργο να επιτρέψει η Τροχαία την κίνηση των οχημάτων στην Εθνική Οδό με τους αγρότες και τα τρακτέρ σε πλήρη παράταξη. Είναι επικίνδυνο, θα πείτε. Δεν ξέρω. Θα ήταν, όμως, μια πρώτης τάξεως δημοσκόπηση αν βλέπαμε την αλληλεπίδραση εκδρομέων και αγροτών. Θα είχαμε φάσκελα ή το σήμα της νίκης; Κορναρίσματα συμπαράστασης (κοφτά και ρυθμικά) ή οργής και με τα δύο χέρια πάνω στην κόρνα; Και τι θα κατέγραφε η κάμερα στα διόδια; Λόγια της συμπάθειας ή μπινελίκια; Εχω την αίσθηση ότι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν ενθαρρυντικό για την κυβέρνηση και ίσως αυτός να είναι ένας λόγος πίσω από την πρόθεση να μείνουν οι εκδρομείς μακριά από τους αγρότες. Διότι το μποτιλιάρισμα στους παράδρομους θα είναι μεγάλο και τα νεύρα τεντωμένα. Αλλά αν οι μετρήσεις για τη στάση της κοινής γνώμης απέναντι στους αγρότες είναι ορθές, η μουρμούρα μέσα στο μεταλλικό ποτάμι θα ακούγεται ως το Μαξίμου.

Ο star της ημέρας

Ο αγροτοσυνδικαλιστής Κώστας Ανεστίδης, φίλα προσκείμενος στη ΝΔ. Μας λέει ότι η υπόθεση για τις επιδοτήσεις, που κατηγορείται ότι έλαβε παρανόμως, άνοιξε όταν δεν απάντησε θετικά στο κυβερνητικό αίτημα για σπάσιμο του μπλόκου στα Μάλγαρα. Και, μεταξύ μας, κάτι δεν πάει καλά εδώ. Πρώτα τον πλήρωσαν και την επομένη τον «τσίμπησαν»;