Новости за 14.09.2017

Հինգ տարի էր անցել, ինչ գյուղ չէի գնացել: Ուղիղ այդքան տարի է, ինչ տատս չկա: Ես գյուղ չգնացի տատի մահվանից հետո: Չգիտեմ ինչու, բայց չգնացի: Միայն գիտեմ, որ հինգ տարին «ճիտին պարտք»-ս էր դարձել:

Գոհար տատս (Անահիտ էր իսկական անունը, թե ինչու՞ էին Գոհար կոչում, չգիտեի) գյուղի մանկաբարձն էր. գյուղի գրեթե բոլոր ծնունդներն ինքն էր ընդունում, առանց ժամ-պատարագ բոլորին հասնում: Ուղիղ հինգ տարի առաջ ես հիվանդ տատիս խոսք տվեցի, թե գալիս եմ ձեզ տեսնելու: Այդ վաղը եկավ, բայց ես ուշացա... Читать дальше...

Իմը սովորական տատիկ-պապիկ չեն, իմը «տատա» ու «պապու» են, տարօրինա՞կ է: Էլի գիտեմ երեխաների, որ իրենց պապիկին պապու են ասում, իսկ առաջ կարծում էի` ես եմ հորինել այդ բառը: «ԱՈՒՊՊ»` բոլոր տառերը կան. պապիկս հաճախ է հիշում ու ծիծաղում այն բանի վրա, թե ինչպես էի մինչ դպրոց գնալը տառերը սովորել ու փորձում գրել` պապու, իսկ երբ ուղղում էին, արդարանում էի` բայց ինչու՞, բոլոր տառերը կան: Քաղցրակեր է պապիկս, իրեն փոքր ժամանակ պապուկ-փափուկ էլ էի ասում` ճիշտ այն փափուկ կարամել կոնֆետի պես... Читать дальше...

Սահմանները գծագրում են մարդուն: Սահմաններն առաջին հերթին գծվում են մարդկանց կյանքի քարտեզի վրա, հետո նոր՝ աշխարհի: Թեք ու ծուռ, անմարդկային գծագրված սահմանների մի կողմում մարդիկ են՝ միայնակ ու կիսադեմ, մյուսում՝ մարդկանց հիշողությունները, կյանքը, տունը, ամենինչը: Սահմանների մի կողմում մարդիկ պահում են իրենց ֆիզիկական գոյությունը միայն, հակառակում՝ ամենն, ինչ տանելու են իրենց հետ:

1992-ի օգոստոսի 8-ին ես դեռ չէի ծնվել: Գառնիկ պապի ու Սվետա տատի համար 92-ի օգոստոսի 8-ը 25 տարվա հիշողություն... Читать дальше...

Տատիկի ու պապիկի տունը ինչ-որ չգրված օրենքով պիտի գյուղում լինի: Ախր, եթե գյուղում չլինի, դպրոցական շարադրություններում ի՞նչ պիտի գրես. հո չես գրի, որ քաղաքում ես անցկացրել ամառային արձակուրդներդ:

Տատս ու պապս քաղաքում են ապրում, բայց ամեն ամառ, երբ պիտի հյուր գնանք, զարմանալի արագությամբ հայտնվում են ինչ-որ գյուղում, հող են դնում, հավ ու խոզ պահում: Չէ՛, չեն գնում հողի հետ կռիվ տալու, որովհետև տատս առհասարակ կռվարար չէ, իսկ պապս հավերի հետ է կռիվ տալիս, որ սխալ տեղում են խոտ արածում: Հա՛... Читать дальше...

Այսօրվա պես հիշում եմ: Մաման ուզում էր սրսկեր ինձ. հիվանդացել ու ջերմության մեջ վառվում էի: Վազեցի, մտա տատիկիս ծոցը. «Տատի՛, խնդրում եմ, մի՛ թող, որ ինձ սրսկեն»: Ու նա չթողեց: Իսկ ես լավացա առանց սրսկվելու:

Չէի ուզում, որ տատիկը գնա. քնում էի նրա գրկում, արթնանում ու պոչի պես հետևից գնում էի, ուր որ գնար: Իսկ նա միայն մեր հարևանուհու տուն էր գնում. հյուր էր մեր տանը:

Շատ բան չեմ հիշում տատիս մասին: Ի՞նչ կարող էի հիշել մինչև 6 տարեկանս: Վեցս էլ լրանալուն պես հոգին տվեց  հենց նույն օրը... Читать дальше...

Ընտանիք... դեռ այն տարիքից, երբ հիշում եմ ինքս ինձ, հիշում եմ այն շարադրությունները, որ գրում էի տարբեր լեզուների համապատասխան հանձնարարություններից: Առանձնակի հպարտությամբ սկսում էի. «Իմ ընտանիքը մեծ է` տատիկ, պապիկ....»: Ինչպես ժողովուրդն է ասում` աչք եմ բացել ու առաջինը նրանց  տեսել:

Տատիկիս անունը Ռոզա է: Չեմ կարող հաշվել, ինչքան եմ նստել նրա ծնկներին, ապաստան, պաշտպանություն գտել նրա ամենաներող գրկում,  լաց եղել նրա հետևից, երբ մի տեղ առանց ինձ... Читать дальше...

Պատշգամբում կանգնած՝ նայում էր ներքև: Քամին խաղում էր ճերմակ մազերի հետ, իսկ տապը այրում էր նրա կնճռոտված դեմքը: Նա այդ օրը ուրախ էր. նոր էին տվել թոշակները: Թեև չնչին գումար էր դա, բայց նրա համար դա ահռելի էր թվում: Կարելի էր մի քանի կիլոգրամ միս գնել, կոմունալ ծառայությունների համար վճարել ու մի քանի հազար դրամ էլ պահել՝ ամբողջ ամիսը գոյատևելու համար: Ժամանակին նա բավականաչափ լավ գումարներ էր վաստակել ու ապրել այնպես, ինչպես սիրտն էր ցանկացել: Հաճախ էր հիշում ջահել օրերի մասին ու եռանդուն կերպով պատմում էր դրանք... Читать дальше...

«Է՜հ, իմ բալա ջան, քանի ջահել ենք, կռնենք, կենենք․է՛լ կոլխոզ, է՛լ թութունի դաշտ։ Մգա ջոչցերիմ, էլ չկռնամ», - Ժենիկ տատս է ամեն անգամ գանգատվում, արդեն 75 տարեկան է։ Հա, մոռացա ասել՝ Ալաշկերտի բարբառն է, որը տատիս շուրթերից հնչելիս՝ ավելի զորավոր ու գեղեցիկ է դառնում։

Գյուղում՝ մեր դռան դիմաց, մի ընկուզենի ունենք։ Տարիքով ինձնից երկու անգամ մեծ է։ Տատս հաճախ է նստում նրա հովին, դե ես էլ եմ սիրում այնտեղ նստել՝ չնայած՝ լսել եմ, որ առողջությանը վնաս է։ Բայց քանի որ տատս 75 տարեկան է... Читать дальше...

Պապիկի հետ ժամերով խոսում էինք, սար բարձրանում, ես խաղում էի հողերի հետ, ծառերից ծառս լինում, Պապիկը քրտնքամխած նստում էր մի ծառի տակ` շունչ քաշելու: Իմ Պապիկի շնչից նոր հնձած խոտի բույր էր գալիս: Հիմա էլ է գալիս. երբ ժամերով հողը գրկած քնում եմ, մայրամուտին ինձ արթնացնում ու տուն է ճանապարհում իմ Պապիկի ու իմ գյուղի բույրը:

* * *

Տատիկին չէի սիրում. հաշվում էր պահածոները, ընկույզի մուրաբայի հատիկները, երբեք ոչինչ չուներ ու չէր կարող տալ, միշտ դժգոհ էր ու զայրացած, միշտ ուշացնում էր ուտելիքը... Читать дальше...

Առավոտյան ժամը վեցին կարմրադեղին փայլուն խնձորները շարված են հյուրասենյակի սեղանի վրա:  Ես շատ եմ սիրում խնձոր, հատկապես, երբ տատս մեր այգուց հավաքել ու սրբել է իր գոգնոցով. էդ խնձորի համը ոչ մի խանութում  չեն վաճառում: Իհարկե, ես ժամը վեցին չեմ արթնանում, իսկ տատիկս էլ չգիտի դուռը կամաց բացել-փակել: Ամեն անգամ դուռն այնպես է փակում, որ անգամ զարթուցիչն է վեր թռչում: Ես սովորել եմ ու հանգիստ քնում եմ:

Երբ այլուրոտ է տատիս գոգնոցը , ուրեմն մենք ուտելու ենք  ամենահամեղ   կլոր... Читать дальше...

«Соглашение полностью сопоставимо с теми обязательствами, которые Армения может иметь в различных сферах своей деятельности»,- отметил посол на церемонии вручения премий авторам эссе «Где заканчивается Европа?».

Петр Свитальский подчеркнул, что между Арменией и Европейским союзом нет каких-либо серьезных разногласий.

«Евросоюз заинтересован в процветании Армении. Чем больше успехов будет иметь Армения, обеспечивая устойчивый и продолжительный... Читать дальше...

“Armenia is free to combine the obligations and responsibilities provided for by this agreement with those in other frameworks,” Ambassador Piotr Switalski said during the award ceremony of “Where does Europe end?” non-academic essay competition.

Piotr Switalski emphasized that Armenia and the European Union do not have any serious disagreement.

“The European Union is highly interested in the development of Armenia. EU will only... Читать дальше...

«Այն լիովին համադրելի է այն հանձնառությունների եւ պարտավորությունների հետ, որը Հայաստանը կարող է ունենալ իր գործունեության տարբեր ոլորտներում»,- ասել է դեսպանը՝ «Որտե՞ղ է ավարտվում Եվրոպան» ոչ ակադեմիական էսսեների մրցանակաբաշխության ժամանակ։

Պյոտր Սվիտալսկին ընդգծել է, որ Հայաստանի եւ Եվրոպական միության միջեւ որեւէ լուրջ տարաձայնություն չկա։ 

«Եվրամիությունը շատ լուրջ հետաքրքրվածություն ունի Հայաստանի բարգավաճման հարցում։... Читать дальше...

Regardless of nationality, tourists arriving in Jerusalem don’t miss the Armenian Quarter. It’s one of four neighborhoods of the Old City; the other three are the Christian, Jewish and Muslim. Centuries-old history of residence and huge cultural heritage of Armenians in the Holy City has plenty of evidence. However, what the visitors can see is just the tip of the iceberg.
[[gallery1]]
The Edward and Helen Mardigian Museum of Armenian Art and History in Armenian Patriarchate... Читать дальше...

Прибывающие в Иерусалим туристы, вне зависимости от национальности, не обходят стороной Армянский квартал. Это один из четырех кварталов Старого города, остальные три принадлежат христианской, иудейской и исламской общинам. Доказательств многовекового присутствия и громадного культурного наследия армян в Святом городе много, но туристы могут увидеть лишь малую часть.
[[gallery1]]
Музей «Эдвард и Элен Мартикян» армянского патриаршества в Иерусалиме не функционирует более 20 лет. Читать дальше...

Երուսաղեմ ոտք դրած զբոսաշրջիկները, անկախ ազգությունից, Հայկական թաղամասը չեն շրջանցում: Այն մեկն է Հին քաղաքի չորս թաղամասերից. մյուս երեքը պատկանում են քրիստոնեական, հրեական եւ մահմեդական համայնքներին: Սուրբ քաղաքում հայերի դարավոր ներկայությունն ու մշակութային հսկայական ժառանգությունը փաստող վկայությունները շատ են: Բայց այն, ինչ կարող են տեսնել այցելուները, փոքր մասն է միայն:
[[gallery1]]
Երուսաղեմի հայոց պատրիարքարանի «Էդվարդ եւ Էլեն Մարտիկյան» թանգարանը չի գործում ավելի քան 20 տարի... Читать дальше...

Քաղաքապետարանի տարածած հաղորդագրության համաձայն՝ նիստի ընթացքում խորհրդատու WYG International ընկերության ներկայացուցիչ Ջոն Կոկլոուգը ներկայացրել է «Հանրային տրանսպորտային ցանցի տարբերակները» եւ «Ավտոբուսային երթուղային ցանցում ուղեւորահոսքերի»  ընտրանքային կրկնողական ուսումնասիրության հաշվետվությունները։

Հաշվետվությունների հիմնական առաջարկները վերաբերել են առկա երթուղիների թվի մինչեւ երեք անգամ կրճատմամբ Երեւանի գործող երթուղային ցանցի... Читать дальше...

Արմե՛ն , Վարդա՛ն, Սոնա՛, Արշա՛կ, Գևո՛րգ, Գուրգե՛ն. աղջի Նանո՛, քու հե՞տ չեմ... Ամեն անգամ, երբ տատս մեկն ու մեկիս կանչում էր` սրբազան պարտքն էր համարում բոլոր թոռների անունները տալ, բայց առաջին հերթին եղբորս` Արմենի անունը. դե առաջին թոռն էր ու իր սիրելի թոռն էր։ Տատս, իմ Հայկուշ տատս...

Ամեն անգամ, երբ մի բան քո սրտով չէի անում` ջղայնանում էիր վրաս, հետո շուռ գալիս մի կողմ, նայում մամային ու բերանի մի անկյունով ասում. - Սուսա՛ն, էս մեզ մի օր թերթի կիդա։ Հիմա տա՛տ, իսկապես քեզ ուզում եմ... Читать дальше...

Մայիսի 9-ը, հաղթանակ: Ցնծություններ և տոնախմբություններ: Ժողովուրդը տոնում էր իր տարած հաղթանակը, որը միասնության և արդար պայքարի արդյունքն էր: Հաղթանակ, որը ոսկե տառերով գրվեց հայ ժողովրդի պատմության փառահեղ էջերում, ազատության և խաղաղության դրոշ  ծածանեց և հզոր արմատներով ամրացավ յուրաքանչյուրիս հիշողության մեջ: Այդ օրը հոխորտաց արդար կողմի սուրը, փայլեց նրա զենքն ու զրահը, և հնչեց հաղթական երգը հայ ժողովրդի: Նենգ թշնամին ծնկի իջավ  հաղթող ժողովրդի առջև:

1945 թվականի մայիսի 9-ին խորհրդային բանակը... Читать дальше...

«Որ ես օրը 200 գրամ սև հաց ունենայի, ես էլ մի դիրքի հասած կլինեի, բայց ես սև հաց չունեի, ուր մնաց թե սովորելու գնայի», - այսպես հաճախ է զայրանում իմ 81- ամյա Շալիկո պապին, երբ տեսնում է, որ այս հնարավորությունների դարում, թոռները լավ չեն սովորում կամ «մի բանի չեն հասնում:

Շալիկո պապին կույր է: Աջ աչքը ընդհանրապես չի տեսնում, ձախը տեսնում է 20 տոկոս: Տեսնում է այնքան, որ կարողանում է կովերին կերակրել, խոտ հավաքել, խոզերի տակը մաքրել, թորել օղին, ճանաչել թոռներին ու ամենակարևորը՝ արտասվել... Читать дальше...

Կան մարզիկներ, որոնց նվաճումները երկար ժամանակ անգերազանցելի են մնում ու լավագույնը դառնում նաեւ իրենց երկրի համար: Այդպիսիններից է Հայաստանի աթլետիկայի ֆեդերացիայի նախագահ Ռոբերտ Էմմիյանը:

Հենց նրա լեգենդար ցատկի մասին էլ Mediamax Sport-ը պատմելու է իր «Մեկ կադրում» շարքում:

Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոնը 1987 թվականի մայիսի 22-ին Ծաղկաձորում Եվրոպայի ռեկորդ սահմանեց՝ ցատկելով 8.86 մ:

Չնայած սովետական երկաթյա վարագույի առկայությանը՝ լուրը ՏԱՍՍ գործակալության շնորհիվ տարածվեց ամբողջ աշխարհով մեկ... Читать дальше...

Есть спортсмены, чьи достижения долгое время остаются непревзойденными и которые становятся лучшими также для своей страны. Таковым является президент федерации атлетики Армении Роберт Эммиян. 

Именно о его легендарном прыжке Sport Mediamax расскажет в своей рубрике «В одном кадре».

Двукратный чемпион Европы 22 мая 1987 года в Цахкадзоре установил рекорд Европы, прыгнув на 8.86 м.

Несмотря на наличие советского железного занавеса, благодаря агентству... Читать дальше...

There are athletes, whose achievements remain unmatched for a long time and become records in their native countries. President of Armenian Athletic Federation Robert Emmiyan is certainly on that list.

It was his legendary jump that Mediamax Sport told about in our In One Shot series.

Twice European champion, Emmiyan set a European record when he made an 8.86 meters long jump on May 22, 1987 in Tsaghkadzor.

Despite the Iron Curtain around USSR, the rest of the world learned... Читать дальше...

Նախագահի մամուլի ծառայությունը տեղեկացնում է, որ դպրոցի օծումը կատարել է Ամենայն Հայոց Կաթողիկոս Գարեգին Բ-ն:

Ուսումնական հաստատությունը հիմնադրվել է Ն.Ս.Օ.Տ.Տ. Գարեգին Բ Ամենայն Հայոց Կաթողիկոսի կողմից եւ Էդուարդո Էռնեկյանի բարերությամբ՝ 2009թ. սեպտեմբերի 1-ին, Վաղարշապատի թիվ 13 հանրակրթական դպրոցի հենքի վրա: Դպրոցի ուսումնառության պայմանները բարելավելու նպատակով Գարեգին Բ-ի նախաձեռնությամբ եւ Էդուարդո Էռնեկյանի հովանավորությամբ՝ Էջմիածնում կառուցվել է «Էօրնեկեան հանրակրթական... Читать дальше...

ՀՀ կառավարության տարածած հաղորդագրության համաձայն՝ Կարեն Կարապետյանը շնորհավորել է Ռուսաստանի իր գործընկերոջը ծննդյան օրվա առթիվ՝ մաղթելով քաջառողջություն, բարօրություն եւ աշխատանքային նոր հաջողություններ:

Վարչապետը բարձր է գնահատել Դմիտրի Մեդվեդեւի անձնական ներդրումը Հայաստանի եւ Ռուսաստանի միջեւ դաշնակցային հարաբերությունների զարգացման գործում:

Կողմերը պայմանավորվել են առավելագույնս ջանքեր գործադրել՝ ավելի ակտիվացնելու հարաբերությունները: Վարչապետները գոհունակությամբ ընդգծել են... Читать дальше...